Abay Kunanbayev’in Şiirlerinde Gençlik ve Yaşlılık Algısı: Bireysel ve Toplumsal Bir Eleştiri

Аннотация

Bu çalışma, modern Kazak edebiyatının kurucu şahsiyetlerinden biri olan Abay Kunanbayev’in şiirleri ve düzyazı metinlerinde yer alan gençlik ve yaşlılık temalarını, bireysel ve toplumsal düzlemde eleştirel bir bakış açısıyla incelemeyi amaçlamaktadır. Gençlik, Abay’ın düşünce dünyasında bilgiyle, iradeyle ve ahlakla donanması gereken potansiyel bir evre olarak resmedilirken; yaşlılık ise geçmişin muhasebesiyle iç içe geçmiş bir hikmet dönemi olarak yorumlanmaktadır. Oğlu Abdirahman’a hitaben yazdığı şiirler, Abay’ın ideal gençlik tasavvurunu ortaya koyarken, Kara Sözler’deki yaşlılık tasvirleri, bireysel içe dönüş ve pişmanlık kavramlarıyla şekillenir. Çalışmada, Abay’ın şiir ve sözlerinden hareketle gençlik ve yaşlılık evreleri arasındaki düşünsel bütünlük, ahlaki sorumluluklar ve bireyin kendini inşa süreci çerçevesinde analiz edilmiştir. Bu tematik çözümlemeler, hem bireysel gelişim hem de toplumsal yeniden yapılanma bağlamında Abay’ın insan anlayışını ortaya koymaktadır. Sonuç olarak, Abay’ın gençlik ve yaşlılığa dair fikirleri, döneminin ötesine geçen evrensel bir insanlık felsefesi sunmakta; eğitilmiş bir gençlik ile hikmet sahibi bir yaşlılık arasında kurulması gereken dengeye işaret etmektedir.